Is Everybody In? Is Everybody In? The Ceremony Is About To Begin!!!

Παρασκευή 13 Ιουλίου 2012

D. SUMMER - ΜΙΑ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΗ ΒΡΑΔΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΙΑ!!!

Έχετε τραγουδήσει ποτέ δημόσια? Εγώ δεν είχα (παρά μόνο όταν ήμουν 5 χρονών στην κατασκήνωση). Τραγουδάω στο ντουζ...στο δωμάτιο μου με κλειστή την πόρτα τακτοποιώντας μουσικά και γραπτά αρχεία ή κοιτώντας το άπειρο και τραγουδάω και στο αυτοκίνητο...αλλά ποτέ δημόσια.

Οπότε το βράδυ δέχομαι τηλέφωνο από τη Μαρία - Dr Ruth (μεγάλη δόκτωρ σε πολλά θέματα - ξέρει εκείνη - και επίσης, τέως καθηγήτρια αγγλικών όταν ήμουν στο σχολείο και νυν καρδιακή και πολλά ακόμα φίλη μου) και ως γνωστή τρελοελληνοαμερικάνα, μου πετάει τη βόμβα της.

- Λοιπόν ντύσου και έλα Μαρούσι από το σπίτι και θα πάμε σε ένα φοβερό μπαράκι εδώ κοντά, μεγάλη παρέα, και θα τραγουδήσουμε καραόκε.
Η απάντηση μου φυσικά... 
- "...εμμμ...θα πρέπει να μου κάνεις κάποια πλάκα...αλλά επειδή η ζωή θέλει λίγο τρέλα και πολύ φαντασία...ντύνομαι και έρχομαι"!

Καμιά ώρα μετά της χτυπάω το κουδούνι και κατεβαίνει με τον εξίσου τρελό άντρα της, τον Κωστή. Τους χαιρετάω και ξεκινάμε για το μπαράκι, λέγοντας τους ωστόσο ότι έτσι οι τρεις μας είναι σα να έχουμε βγει "το ζευγάρι και το φανάρι"...

Μόλις φτάσαμε στο μπαράκι βλέπω την υπόλοιπη παρέα και ξεκινά η συζήτηση για το θέμα της βραδιάς, το καραόκε. Άνοιξε το κουτί της Πανδώρας. Άλλοι θελαν να τραγουδήσουν ροκ, άλλοι μέταλ, άλλοι ποπ, άλλοι απλά απολάμβαναν το χάος...της παλαβής δηλαδή...Κάποια στιγμή έρχεται ο υπεύθυνος του μπαρ και μας βάζει στη θέση μας και μας λέει τι περιλαμβάνει το καραόκε του ώστε να συντονισθόμεν επιτέλους.

Οπότε μπήκαν οι κανόνες. Καθένας θα τραγουδούσε δύο τραγούδια, τυχαία, όποια πετύχαινε και αυτός με το πιο ζεστό χειροκρότημα δε θα πλήρωνε τίποτα και θα έκανε και το γύρω του θριάμβου στο μπαρ...(ευτυχώς δεν ήταν και τεράστιο)...

Προσωπικά ψιλοκατάπια την ψυχή μου από το άγχος...η Μαρία το κατάλαβε και μου ψιθύρισε γελώντας 
- "θέλει αρετή και τόλμη η ζωή Σοφάκι...ααα και πολύ αισιοδοξία".
Αυτή η γυναίκα, ένα περίεργο πράγμα, ξέρει πάντα τι να μου πει...πάντα... Οπότε λέω εδώ είμαστε, θα τραγουδήσουμε δημόσια...ας το δούμε σα μια περιπέτεια...άλλωστε αυτά μένουν...ευχάριστες, αυθόρμητες και ευτυχισμένες στιγμές...

Οι φωνές ήταν θεσπέσιες...όλων μας. Αφού δεν έφυγε κανείς με αποκόλληση τυμπάνου...πάει καλά. Το γέλιο που έπεσε δεν περιγράφεται...προσωπικά από το γέλιο με πόνεσαν οι μύες στην κοιλιά μου και έκλαιγαν τα μάτια μου...μέχρι τη στιγμή που ήρθε η σειρά μου. Τότε ανεβαίνω, παίρνω το μικρόφωνο και σα σωστή καλλιτέχνης - τρομάρα μου - πετάω μια ατάκα πριν αρχίσω το πρώτο τραγούδι..."Γεια σας...Ανοίξτε τις μπουκαπόρτες για τον άμαχο πληθυσμό..." και ξεκινάω...

Η εισαγωγή του πρώτου τραγουδιού αρχίζει...και αμέσως καταλαβαίνω και εγώ και όλοι ότι μου έτυχε πολύ cult τραγούδι...οπότε μονομιάς σηκώνονται δυο, τρεις από την παρέα για φωνητικά και χορογραφία...και ξεκινάμε...


Η Donna Summer έβαλε φωτιά στο μπαρ...τραγουδούσα και δίπλα μου και γύρω μου έβλεπες πορωμένες φιγούρες...και όλοι να γελάμε....βέβαια και το χορευτικό μας ήταν υπερπαραγωγή...Δε νομίζω το χειροκρότημα να ανήκει αποκλειστικά σε μένα αλλά μερίδιο έχει και η τρελή Donna...ωστόσο φάνηκε ποιος κρατά τα σκήπτρα αυτής της μάχης...

Το βράδυ κυλούσε πολύ δυνατά και όταν ήρθε η ώρα για το δεύτερο τραγούδι μου, μου έτυχε ένα που είχα ακούσει κανα δύο φορές αλλά δεν ήξερα ούτε το συγκρότημα, ούτε πότε βγήκε...
Πολύ συμπαθητικό τραγούδι αν σκεφτείς και πόσο πρόσφατο είναι και για λίγο μου θύμισε ένα παλιό συγκρότημα, τους The Mamas & The Papas...




Μόλις τελειώσαμε όλοι, ήρθε η ώρα της στέψης...το βραβείο μοιράστηκα εγώ και ο Κωστής (ο άντρας της Μαρίας) αν και υπήρξαν ενστάσεις από δυο, τρεις... Εκείνος τραγούδησε Abba - Dancing Queen...(με μεγάλη επιτυχία)...
Τώρα κερδίσαμε εμείς δίκαια ή τα φοβερά cult τραγούδια μας? ... Θα σας γελάσω! Το κοινό ωστόσο ζήτησε encore...(μιλάμε είμαστε μεγάλα ψώνια)...και δε χαλάσαμε χατίρι τραγουδήσαμε μαζί και αφιερώσαμε στο Μαράκι...



Πάντως έφυγα με την πρωτιά, την οποία χάρηκα που τη μοιράστηκα, και με γεμάτη τσέπη...Γιούπιιιιι!!!

Υ. Γ. : Πέρασα απίθανα!!!

6 σχόλια:

  1. Υ.Γ. Πέρασα απίθανα!!! Σοφία και εγώ το ίδιο διαβάζοντας την σημερινή ανάρτηση!! Έβαλα δύο φορές την Donna Summer,με τα τραγούδια της οποίας στον παρελθόν έχω χωρέψει άπειρες φορές και χόρεψα σήμερα, άλλες δύο!! Δεν θα κοιτάξουμε την καληφωνία τώρα!! Καλά να περνάμε!!
    Καλό απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Υ.Γ. Νο. 2: Από την χαρά μου ή από τον πολύ χορό, έγραψα το χορέψει, με ω!!! Κάνε πως δεν βλέπεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. χάπια για το άγχος...
    κρέμες για ωραία επιδερμίδα...
    χυμοί για ενέργεια...
    ....
    μ@λ@κίες μετά συγχωρήσεως!!!
    όταν περνάς τέτοιες βραδιές,
    τύφλα να έχουν τα μπότοξ και οι ψυχολόγοι...
    χιχι
    πάντα τέτοιααααα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρααααααααααα!!!!!!!!!!! Ανεπανάληπτη η βραδιά!!!!!!
    Σου εύχομαι πάντα πρωτιές που θα γεμίζουν την καρδιά σου υπέροχα συναισθήματα.
    Αυτά είναι τα ωραία της ζωής!!!!!
    Φιλιάααααααααααααααααααααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή